初唐剑神
初唐剑神最新章节：
一的时间很快就过去了，夜幕悄然降临，龙城也逐渐亮起了万家灯火
现在的人，都一个个那么的爱面子，绝对不会让别人看不起自己，
那些赞美、那些追捧、那些夸奖，只不过是跟风而已
不过，对于杨云帆而言，这几行古之剑神留下的话语，才是价值连城的存在
如果一根竹子幻化成“天勤竹”的话，是逃不过他们的法眼的
程漓月无语的看着他，起身下床，她想到宝宝，赶紧推开儿子的门，就看见小家伙起来了
与此同时，其脑海中将不知回想了多少遍的道丹的炼制过程，再次回想了数遍
不然的话，他刚才施展空间绞杀，杨云帆根本无处可逃，肉身会被空间之力撕成碎片，躲都躲不开！
啊～不是～没事没事，跟我进去吧～”这下轮到摇光不好意思了，连忙转身敲门：“应爷爷我来了～
已久维持的着凶兽的本能，所不认同的是，可能比之寻常的凶兽懂得吞吐天地之力来进化自身
初唐剑神解读：
yī de shí jiān hěn kuài jiù guò qù le ， yè mù qiǎo rán jiàng lín ， lóng chéng yě zhú jiàn liàng qǐ le wàn jiā dēng huǒ
xiàn zài de rén ， dōu yí gè gè nà me de ài miàn zi ， jué duì bú huì ràng bié rén kàn bù qǐ zì jǐ ，
nà xiē zàn měi 、 nà xiē zhuī pěng 、 nà xiē kuā jiǎng ， zhǐ bù guò shì gēn fēng ér yǐ
bù guò ， duì yú yáng yún fān ér yán ， zhè jǐ xíng gǔ zhī jiàn shén liú xià de huà yǔ ， cái shì jià zhí lián chéng de cún zài
rú guǒ yī gēn zhú zi huàn huà chéng “ tiān qín zhú ” de huà ， shì táo bù guò tā men de fǎ yǎn de
chéng lí yuè wú yǔ de kàn zhe tā ， qǐ shēn xià chuáng ， tā xiǎng dào bǎo bǎo ， gǎn jǐn tuī kāi ér zi de mén ， jiù kàn jiàn xiǎo jiā huo qǐ lái le
yǔ cǐ tóng shí ， qí nǎo hǎi zhōng jiàng bù zhī huí xiǎng le duō shǎo biàn de dào dān de liàn zhì guò chéng ， zài cì huí xiǎng le shù biàn
bù rán de huà ， tā gāng cái shī zhǎn kōng jiān jiǎo shā ， yáng yún fān gēn běn wú chǔ kě táo ， ròu shēn huì bèi kōng jiān zhī lì sī chéng suì piàn ， duǒ dōu duǒ bù kāi ！
a ～ bú shì ～ méi shì méi shì ， gēn wǒ jìn qù ba ～” zhè xià lún dào yáo guāng bù hǎo yì sī le ， lián máng zhuǎn shēn qiāo mén ：“ yīng yé yé wǒ lái le ～
yǐ jiǔ wéi chí de zhe xiōng shòu de běn néng ， suǒ bù rèn tóng de shì ， kě néng bǐ zhī xún cháng de xiōng shòu dǒng de tūn tǔ tiān dì zhī lì lái jìn huà zì shēn
