主神竟是我自己
主神竟是我自己最新章节：
金色漩涡隆隆转动，没有丝毫变弱，和半空的光阴之雷形成了对峙之局
石穿空见状，正要停下准备良久的遁逃秘术，以空间神通挡下这些头骨，结果就听到韩立传音疾呼道：
可凡天却没太在意严然冰的表情，他只带着一支笔，就大踏步地走向了考场
可这声音却像是有魔力一般，在这吵吵嚷嚷的氛围中，带着一股无形的穿透力
杨云帆闻言，不由愕然了一下，然后发出一阵感慨
反正叶轻雪也经常对自己冷嘲热讽，而且很多时候根本没有理由，杨云帆竟然有点习惯了
避免一切不该发生的事情，再次发生
不过，有金身功德碑在，杨云帆体内起码百万功德，他一直压制着，没有用来突破
所以，生命之光其实并不准确，就是听起来比较高大上而已
也不知道过了过久，杨毅云睁开了双眼，终于重新看到了光明
主神竟是我自己解读：
jīn sè xuán wō lóng lóng zhuàn dòng ， méi yǒu sī háo biàn ruò ， hé bàn kōng de guāng yīn zhī léi xíng chéng le duì zhì zhī jú
shí chuān kōng jiàn zhuàng ， zhèng yào tíng xià zhǔn bèi liáng jiǔ de dùn táo mì shù ， yǐ kōng jiān shén tōng dǎng xià zhè xiē tóu gǔ ， jié guǒ jiù tīng dào hán lì zhuàn yīn jí hū dào ：
kě fán tiān què méi tài zài yì yán rán bīng de biǎo qíng ， tā zhǐ dài zhe yī zhī bǐ ， jiù dà tà bù dì zǒu xiàng le kǎo chǎng
kě zhè shēng yīn què xiàng shì yǒu mó lì yì bān ， zài zhè chǎo chǎo rāng rāng de fēn wéi zhōng ， dài zhe yī gǔ wú xíng de chuān tòu lì
yáng yún fān wén yán ， bù yóu è rán le yī xià ， rán hòu fā chū yī zhèn gǎn kǎi
fǎn zhèng yè qīng xuě yě jīng cháng duì zì jǐ lěng cháo rè fěng ， ér qiě hěn duō shí hòu gēn běn méi yǒu lǐ yóu ， yáng yún fān jìng rán yǒu diǎn xí guàn le
bì miǎn yī qiè bù gāi fā shēng de shì qíng ， zài cì fā shēng
bù guò ， yǒu jīn shēn gōng dé bēi zài ， yáng yún fān tǐ nèi qǐ mǎ bǎi wàn gōng dé ， tā yì zhí yā zhì zhe ， méi yǒu yòng lái tū pò
suǒ yǐ ， shēng mìng zhī guāng qí shí bìng bù zhǔn què ， jiù shì tīng qǐ lái bǐ jiào gāo dà shàng ér yǐ
yě bù zhī dào guò le guò jiǔ ， yáng yì yún zhēng kāi le shuāng yǎn ， zhōng yú chóng xīn kàn dào le guāng míng
